Het Struinpad in de media

#1 Wandelmagazine

Aat van der Harst wandelde op het Struinpad en schreef daar een aanstekelijk artikel over voor Wandelmagazine. Hij merkt dat Struinen echt wezenlijk anders is:

Ik heb inmiddels zin gekregen om meer etappes te gaan lopen. Vooraf vroeg ik me af of struinen iets voor mij is. Ja, het is me wel bevallen. Je eigen weg vinden in plaats van een door anderen vastgelegde route te volgen is mooi. Steeds zijn er meerdere opties: loop ik over het strandje langs de rivier, over een van de paadjes ertussen, dwars door het hoge gras of over de dijk met auto’s en fietsers verderop.

Op die manier ben je wel aanzienlijk langer onderweg. Ik doe een hele dag over die 22 kilometer, maar dat is geen probleem. Ik heb alle tijd. Bij struinen hoort dat je je horloge en je telefoon thuislaat. Ik heb zelden zo tijdloos gelopen. De stroom van de rivier bepaalt mijn weg. De boten op de stroom, de koeien op mijn pad, de paarden, de diverse paadjes deels door mul zand zijn van invloed op mijn tempo. “Dat struinen, dat is wel wat.”, vertel ik aan de uitzetter van de route Wilco Kruijswijk. Die vat de essentie nog eens voor me samen: “organiseer je eigen comfort en zet de route naar je eigen hand”.

Lees het hele artikel (gratis) op de website van Wandelmagazine.

#2 WandelNL

In 2020 schreef Sietske de Vet een uitgebreid artikel over het Struinpad voor Wandel.nl:

“Struinen spreekt tot de verbeelding. Het roept avontuurlijke gedachten en gevoelens van vrijheid op. Maar wat zegt
Van Dale er eigenlijk over? ‘Struinen’ betekent ‘al rondzwervend kijken of je iets van je gading kunt vinden’. Je ziet mooie schelpen, steentjes, bloemen, planten en dieren. Je hoort het water klotsen, voelt de wind door je haren en ruikt de buitenlucht. Tegelijkertijd word je op het Struinpad uitgenodigd om figuurlijk rond te snuffelen en op zoek te gaan naar je eigen levenspad. Trek je je schoenen uit om door een nevengeul te waden? Loop je langs een kudde konikpaarden? Of volg je liever de dijk langs pittoreske plaatsjes? Het gaat er bij deze route om dat je je eigen comfort vindt in een situatie die telkens anders is. Bovendien maakt de aanwezigheid van het stromende water je hoofd leeg.”